Zapraszamy do informacji dotyczących rekrutacji Zarys dziejów wsi Stadniki
ZARYS DZIEJÓW WSI STADNIKI
Wieś Stadniki leży nad rzeką Rabą i jej prawym dopływem Krzyworzeką, w namulistej, urodzajnej dolinie, wzniesionej 228 mnpm., o 5-6 km na wschód od Dobczyc w województwie małopolskim. Jest to bardzo stara osada licząca ponad 800 lat, istniejąca już za czasów Pełki, biskupa krakowskiego żyjącego na przełomie XII/XIII wieku. Kilkakrotnie wspomina o Stadnikach w swoich kronikach Jan Długosz. Mógł on przebywać na terenie wsi w czasie pobytu na zamku w Dobczycach. Za czasów Długosza wieś należała do szlacheckiej rodziny Stadnickich. Oprócz posiadłości szlacheckiej były tu łany kmiece, zagrody z rolami i karczma, które płaciły dziesięciny wikariuszom katedry krakowskiej. Z posiadłości szlacheckiej dziesięciny pobierał proboszcz gdowski. Z niw tejże posiadłości pobierał dziesięciny najpierw kościół w Biskupicach, a później na skutek polecenia biskupów krakowskich Pełki i Iwona dziesięciny te pobierał kościół szpitala św. Krzyża w Krakowie.
Według Wacława Solcz z Gliwic miała się w tej wsi znajdować ruda złota. W roku 1513 Wojciech Stadnicki sprzedał Stadniki wraz z okolicznymi wioskami Mikołajowi Wielopolskiemu, panu na Gdowie. W późniejszych czasach wioska przeszła na własność innej rodziny szlacheckiej-Fihauserów. Akta grodzkie z roku 1755 wymieniają Idziego Fihausera jako właściciela dóbr na Krzyworzece, Stadnikach, Fałkowicach, Gdowie i Grzybowej. Potomkowie tej rodziny utrzymali się tu do końca XIX wieku. Księga urodzonych sięgająca 1779 roku mówi, iż wioska liczyła 35 numerów, w roku 1962 było 85, a obecnie około 225. W latach 1779-1800 rodziną najbardziej w Stadnikach rozrośniętą była rodzina Kowalów. Obok tego nazwiska w owych czasach księga urodzonych często wymienia nazwiska Gizów. Już wtedy zauważyć można było istniejące do dzisiaj rodziny: Knapików, Zabdyrów i Szewców.
Grunty, na których wznosi się dzisiaj kościół i klasztor księży Sercanów w ciągu wieków nie należały do Stadnik lecz wchodziły w skład dóbr zwanych „dobrami na Krzyworzece”. Za czasów Długosza były one dziedzictwem szlacheckiej rodziny Trzycieckich. Z czasem jednak i one przeszły na własność Fihauserów-według dokumentu z 1755 r. Pod koniec XIX wieku w dworku na Krzyworzece (obecne Michalikówka) mieszkał Konstanty Fihauser. Według ksiąg hipotecznych w Myślenicach dom Fihauserów oraz grunta przeszły w 1906 roku w ręce żydowskie, nabyli je bowiem Abraham Stahl i Samuel Rosenblum, a dworek stał się własnością rodziny Bednarskich.
